Wiosna gównem się zaczyna.

Nie będzie to smaczny temat, więc wszystkie delikatesy proszone są o opuszczenie bloga.
Będzie o wiośnie, a dokładnie o tym, gdzie ją widzę i kurde w jakiej postaci.
Więc wiosna jest na moich podeszwach, na podeszwach Mika i na dwóch kołach wózka hrabuńcia.
Szlag.
Do przedszkola zapierdalamy slalomem, i to po chodniku, bo przecież trawnikiem nie idziemy!
Zaczęło się, wysyp gówien psich, gdzie tylko nie spojrzę, gdzie tylko nie wdepnę. Cholera jasna.
Ja nigdy nie skumam tych właścicieli psów. Twój kurwa pies, to też sprzątnij po nim jego sranie! Na trawniku, to oczywista oczywistość, że kupa sieje się co kilka centymetrów, ale na chodniku?
Idzie taki, taka z psem, a ten sra na chodnik, i co? Udają, że nie widzą?
No trzymajcie mnie.
Śnieg stopniał, może te łosie od psów myślą, że i gówna stopnieją? Debile.
Jak mój kot się wysra, to ja po nim sprzątam, choć też mogę poudawać, że nie widzę sraki w kuwecie. Gdziekolwiek zwierzak by nie nasrał, to należy po nim sprzątnąć! Czy to takie trudne, czy może wstyd ładować gówno do woreczka??
Jak tak dalej pójdzie i społeczeństwo nie bedzie reagować i udawać, że sprawy nie ma, że nikt mandatu za to nie dostanie, to zaczniemy i my srać na chodniki, bo po co do domu lecieć?
Więc wiosna kochani!
Tylko patrzcie pod nogi.