Orientuj się!

Pamiętacie taką durną zabawę z dzieciństwa, jak ktoś Was klepnął w plecy, tudzież w ramię, albo podłożył nogę, pociągnął za włosy i krzyknął:
- Orientuj się!
Dziś ja dostałam takiego strzała między oczy, a w zasadzie wczoraj. W kalendarzu pojawił się grudzień i mnie pierdyknął między oczy, mówiąc:
- Orientuj się!
Za dwa miesiące do pracy, leserze!
A buuuuu.....
Dziś już miałam sen w nocy, że jestem w pracy, sprzedaję rzeczy z rabatem, przeprowadzam rozmowy korygujące, liczę kasę... Aż się zdziwiłam, że to nie horror był, tylko obudziłam się spokojna.
Spokój.
Wracam do swojego sklepu, do swojego zastępcy. Nie będzie już mojej regionalnej, która mi nie mogła darować, że zaszłam w ciążę bez porozumienia z nią.
 Że ona na mnie liczyła, a ja jej taki numer zrobiłam.
 Że nie wyobraża sobie naszej współpracy, po macierzyńskim i radzi mi zmienić pracę.
Nie będzie jej. Nie będzie!! Jupiiiiiiiiiiiiiii.
W dodatku, rozmawiałam z moją lekarką i ze względu na mój wypadek 2 miesiące temu, może mi jakieś L4 jeszcze wystawi. Wszystko zależy od wyników usg nerki, w przyszłym tygodniu.
A regionalnej życzę mega pierdyknięcia ze schodów kariery. Niech się weźmie chajtnie, urodzi dziecko i wtedy dopiero zacznie myśleć, jak człowiek, a nie jak cyborg.
I niech ją ktoś wtedy klepnie w plery:
- Orientuj się!!



PS. Dla fanów Mika:

Wychowawczyni pochwaliła Mika, że bardzo grzeczny jest w przedszkolu.

Więc pytam:

- Słyszłam, że byłeś bardzo grzeczny dzisiaj?

Miki: no tak!

Ja: A co takiego robiłeś, że Pani Marysia Cię pochwaliła?

Miki: Skarżyłem na wszystkich.